Και του ψαρά είναι βαριά...
Ηλεκτρολόγος είναι, λέει, το πραγματικό επάγγελμα του σέντερ φορ των νήσων Φερόε που κάρφωσε το γκολάκι στο στάδιο Καραϊσκάκης. Αυθόρμητα ενθυμήθηκα πως και ο δεινός «σκόρερ» Γκουσγκούνης είχε διατελέσει ηλεκτρολόγος σε κάποια από τις θρυλικές εμφανίσεις του. ΑΞΙΟΣ, ΑΞΙΟΣ!Με τη λήξη του μεγάλου αγώνα που χάρισε το δεύτερο «διπλό», έπειτα από δεκαεννέα ολόκληρα χρόνια, στην ιστορία της ομάδας των συμπαθών νήσων, ο ηλεκτρολόγος, ο υδραυλικός, ο φαροφύλακας και ο φαλαινοθήρας ξέσπασαν σε ξέφρενους πανηγυρισμούς τραγουδώντας το σύνθημα -που ως παιδάκια είχαν ακούσει για μία και μοναδική φορά στην πρώτη εκτός έδρας νίκη της χώρας τους- «είναι βαριά, βαριά η π@#$%^ του ψαρά».
Κατόπιν διαλύθηκαν ησύχως και πήραν το πρώτο αεροπλάνο επιστροφής για την πατρίδα, αφού ο επιτελικός χαφ είχε βάρδια στις τρεις τα αξημέρωτα στο φάρο, το σέντερ φορ είχε να αλλάξει κάτι ντουί και το αριστερό μπακ βρήκε 47 φωνητικά μηνύματα και 36 SMS από την αγανακτισμένη κυρία Tίλντε, που της είχε χαλάσει ο θερμοσίφωνας από την ώρα που οι παίκτες έβγαιναν για προθέρμανση. Και όποιος γνωρίζει την κυρία Τίλντε καταλαβαίνει πολύ καλά γιατί ο -κατά τα άλλα- χαλκέντερος αμυντικός μπήκε σαν βρεγμένο γατί στο αεροπλάνο. Ήρωες, ήρωες, αλλά την κυρα-Τίλντε στα ντουζένια της ούτε ο πιο θαρραλέος φαλαινοθήρας δεν την κάνει καλά...
Ωστόσο, υπήρξαν και κάποιοι που δε θέλησαν να μπουν στο αεροπλάνο, έχοντας πάρει μια απόφαση ζωής: ο Φρέντερικ ο ξυλουργός, ο Γιάκομπ ο καφετζής, ο Γιόνας ο ψαράς και ο Κάσπερ ο κουρέας κρύφτηκαν στις τουαλέτες των αποδυτηρίων και ξεμύτισαν μόνο όταν ήταν πλέον σίγουροι πως το πούλμαν της ομάδας είχε αναχωρήσει χωρίς αυτούς.
Στον άδειο και μισοσκότεινο πια διάδρομο διέκριναν έναν ασπρομάλλη κύριο, που φορούσε κόκκινο κοντομάνικο μπλουζάκι, να μιλά εν εξάλλω καταστάσει στον Γιώργο Καραγκούνη:
- Ρε, τον Καράμπελα, τον Καράμπελα; Ρε, τι έχει αυτός ο Ραούντιο Κλανιέρι στο κεφάλι του; ¶χυρο έχει, ρε;
- Ρανιέρι, κύριε Νίκο, Κλαούντιο Ρανιέρι.
- Πες τον κι έτσι. Θα μπουν οι Τούρκοι στη Θεσσαλονίκη και αυτός θα ξυπνήσει Μεγάλο Σάββατο, ρε. Qu'est-ce que c'est, Κλανιέρι; Γελάει η οικουμένη με την τιτίκα. Σ' τα εξηγώ καλά; Σ' τα εξηγώ ωραία; Ρε, μάθε μπαλίτσα απ' τον άρχοντα, να του πεις...
Μόλις ο διάλογος τελείωσε και ο ασπρομάλλης κύριος χάθηκε στο βάθος του διαδρόμου μονολογώντας και κουνώντας ακατάπαυστα τα χέρια του, ο Φρέντερικ, ο Γιάκομπ, ο Γιόνας και ο Κάσπερ βρήκαν την ευκαιρία που περίμεναν και έτρεξαν προς τον Καραγκούνη, ο οποίος πλέον είχε μείνει μόνος του να κοιτά απελπισμένος τα γκρίζα πλακάκια του διαδρόμου στηριζόμενος στον τοίχο.
- Mister Karagounis, mister Karagounis, please help us, we need political asylum, sun, mousaka and free WiFi, please. We want to live our myth in Greece, forever...
Ο εμβληματικός αρχηγός -που τον καιρό που πήγαινε σχολείο τα αγγλικά δεν είχαν και μεγάλη διαφορά από τα καλιαρντά- δεν κατάλαβε. Ο Γιόνας έβγαλε τότε από το σορτσάκι του και ξεδίπλωσε ευλαβικά ένα πρωτοσέλιδο ελληνικής εφημερίδας: «Τη μεγαλύτερη ανάπτυξη στην ευρωζώνη σημείωσε το τρίτο τρίμηνο η Ελλάδα», διάβασε ο αρχηγός τη μεγάλη, 80άρα γραμματοσειρά. Όσο κι αν προσπάθησε, δεν μπόρεσε να κρατηθεί· τα μάτια του βούρκωσαν μεμιάς. Το στομάχι του σφίχτηκε. Ένιωσε όπως όταν έκανε κοκορέτσια στο χορτάρι ύστερα από σκληρό μαρκάρισμα από πίσω, και έβλεπε με την άκρη του ματιού τον διαιτητή να μένει ασυγκίνητος. Ένα δάκρυ κύλησε στο μάγουλο και έσχισε το πιγούνι πριν ξεκινήσει την ελεύθερη πτώση μέχρι τα γκρίζα πλακάκια. Είχε θυμηθεί κι αυτός τον Γκουσγκούνη και τη γλυκιά ανάμνηση της υπέρμετρης ανάπτυξης..._ Ν. Κ.
ΚΕΙΜΕΝΟ: ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΝΙΤΗΣ
ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΣΤΑΝΑΚΗΣ